Hajer


Uwe i Wili w jednej stali wili,
Uwe na wierchu, a Wili na dole.
Uwe spokojny nie wadzi nikomu,
a Wili wyrabioł choby we stodole.

To pies, to hazok, ciepał w nim ryczkami,
Gupioł i turpioł durch trzaskoł dźwierzami.
A kady szczykać naczął z gazpatronów,
To dymu pełno było w cołkim domu

Uwe sie wnerwił i ślozł na dół do niego
I pado: "Wili, jo nie strzymia tego!"

A Wili na to: "Co komu do jemu, a jemu do komu,
Ty giździe pieroński, jo jest w swoim domu."

Uwe po gowie poskrobał sie ino,
Poszoł do siebie i coś medytował...

Rano Wili jeszcze na szezlongu chrapie,
Naraz mu coś z gipsdeli na kichol kapie.
Serwał sie Wili, leci ku górze.
Stuk! Puk! Zamknione!!!

Filuje se przez dziurka: Hen Jezu, cało izba w wodzie,
A Uwe se siedzi z wędką na komodzie.

"Was machts du, Uwe", "Jo se fisza łowie"
"Du bist Idiot, mnie kapie na gowe!"
A Uwe mu na to: "Co komu do jemu, a jemu do komu,
Ty giździe pieroński, jo se w swoim domu."

Komentarze

  1. W Africe miyszko Bambo, Murzinek,
    Blank czorny, mały lokaty synek.
    Czorno mo matka, łojca czornego,
    Ujka i ciotka, dziadka i ... kozdego.
    Mo piykno chałpa - by ją zbudować
    trza mieć patyki, deski i trowa.
    Bo przeca lepszyj chałpy nie trzeba
    Jak sie rok caly hyc leje z nieba.
    Bestoż to sagie są Afrykony
    I mało kery je łobleczony.
    Bestoż fest dużo se uszporują
    Bo czopek, mantli...nic niy kupują.

    Bambo Murzinek to mądry synek....
    I niy mo w szkole samych jedynek.
    Bo sie mądrości wkłodo do gowy
    W swyj afrykońskij szkole ze trowy.
    W szkole tyj niy ma ławek, tablicy
    I gimnastycznyj sali - by ćwiczyć.
    Tam wszyscy afrykońscy szkolorze
    Mają sie od nos troszyczka gorzyj,
    Bo brak im heftów, taszy z książkami,
    Bestoż po piosku piszą palcami.
    Lecz skuli tego tyż fajnie mają,
    Bo im nic do dom niy zadowają!

    Jak już Murzinki w szkole głód mają
    To przerwa robią i se śniodają.
    Ale niy mają tasz ze sznitami,
    Ani sklepiku ze kołoczkami.
    Głodny Murzinek se w las zaleci,
    By se na drzewie fest pomaszkecić.
    Może se urwać figi, daktyle
    Lub po banany na drzewo wylyźć.
    A jak go suszy to zamiast Coli
    Na fest sie wielko palma wgramoli,
    Kaj sie napije bardzo zdrowego,
    Mlyczka z łorzecha kokosowego.

    My tu na Śląsku, czy tam daleko,
    Za siódmom górą, za siódmom rzeką...
    Mieszkają ludzie - kożdy w swym domu
    I to niy wadzi przeca nikomu,
    Że jedyn jy kołocz a inny daktyle.
    Porozmyślej o tym choćby przez chwilę!

    OdpowiedzUsuń
  2. Loto, tyro pan Hilary, do dekla mu piere
    Bo kajś ten boroczek posioł swoi brele.
    Szuko w galotach, kabot obmacuje,
    Przewraco szczewiki, psińco znajduje.
    Bajzel w szranku i w byfyju
    Tera leci do antryju.
    "kurde" - woła - "kurde bele!
    Ktoś mi rombnoł moi brele!"
    Wywraco leżanka i pod nią filuje,
    Borok sie wnerwio, gnatow już nie czuje.
    Sztucho w kachloku, kopie w kredynsie,
    Glaca spocona, caly się trzynsie.
    Pieroński brele na amyn kajś wcisnyło
    Za oknym już downo blank sie sciymniło
    Do zrzadla oroz zaglondo Hilary-
    Aż mu po puklu przefurgły ciary.
    Spoziyro na kichol, po łepie sie puko,
    Bo znejdly sie brele - te, co tak ich szukoł.
    Czy to ni ma gańba? - Powiydzcie sami,
    Mieć brele na nosie a szukać pod ryczkami.

    OdpowiedzUsuń
  3. (na podstawie bajki Aleksandra Fredry .Paweł i Gaweł.)

    Paulek i Gustlik razym se miyszkali.
    Swady niy mieli, ani sie niy prali,
    Bo Gustlik to chop pieronym spokojny.
    Niy cis sie nigdy ku swadzie, do wojny.
    Dycki gazeta czytoł lub groł w szkata,
    Bądź se legnął, jak to na stare lata.
    W swyj izbie na wiyrchu był w niebo wziynty,
    Jak mioł co lubioł, czyli spokój świynty.
    Paulek w tyj chałpie na dole mioł izba
    I choć do tego niy chcioł sie prziznać,
    Waryjot z niego był fest pofyrtany.
    Myśliwca udowoł dycki nad ranym.
    Trąbioł w goń sygnały, chytoł hazoki,
    Na fazany szczyloł i inne ptoki.
    Lotoł drap przy tym z izby do antryja
    I na leżanka skokoł ze bifyja.
    Biydok Gustlik skiż tego wyrobiania,
    Gowa mioł wielgo jak na jesiyń bania.
    Leci po prośbie: Pauleczku kochany!
    Byćże tak choć ciszyj trocha nad ranym,
    Bo żyje sie ciynżko i usnąć niy idzie.
    Czamu rojbrujesz tak bez cołki tydziyń?
    A Paulek na to: Ciś stąd gupia małpo,
    Przeca se moga co chca robić z chałpą!
    Możno dwa tydnie od zdarzynio tego,
    W tyj chałpie dzioło sie coś blank inkszego.
    Paulek sie jeszcze pod pierzinką grzeje
    I mu sie na łeb coś z gipsdeki leje.
    Bestoż klnie zmierzły i ślypia łotwiyro,
    A tu je mokre praje cołkie wyro.
    Drap na góra leci fest znerwowany,
    Że niy poradzi poleżeć nad ranym.
    Klup! Zawrzyte dźwiyrza. Bez dziurka kuknął
    I praje zarozki z nerwów niy puknął.
    Co ujrzoł? Woda? Co to je? - sie pyto.
    Czamu ty Gustlik w chałpie ryby chytosz?
    Na co woda w izbie i guminioki,
    Na co wędki, kibel, hoczyk, chroboki...?
    A Gustlik na to: Ciś stąd gupia małpo,
    Przeca se moga co chca robić z chałpą!
    Taki z bojeczki tyj morał płynie:
    Gdyś wieprzkiem - inni ci jak świnie!

    OdpowiedzUsuń
  4. Jest na banhowie ciynszko maszyna
    Rubo jak kachlok - niy limuzyna
    Stoji i dycho, parsko i zipie,
    A hajer jeszcze wongiel w nia sypie.
    Potym wagony podopinali
    I całym szwongym kajś pojechali.

    W piyrszym siedziały se dwa Hanysy
    Jeden kudłaty, a drugi łysy,
    Prawie do siebie niy godali,
    Bo się do kupy jeszcze niy znali.

    W drugim jechała banda goroli
    Wiyźli ze soba krzinka jaboli
    I pełne kofry samych presworsztóf
    I kabanina prościutko z rusztu.
    Pili i żarli, jeszcze śpiywali,
    Potym bez łokno wszyscy rzigali.

    W czecim Cygony, Żydy, Araby
    A w czwartym jechały zaś same baby.
    W piontym zaś Ruski. Ci mieli życie!
    Sasza łożarty siedzioł na tricie.
    Gwiozda mioł na czopce, stargane łachy,
    Krziwiył pycholem i ciepoł machy.
    A w szóstym zaś były same armaty,
    Co je wachował jakiś puklaty.
    W siódmym dwa szranki, pufy, wertikol,
    Smyczy maszyna może donikąd.
    Jak przejyżdżali bez Śląskie Piekary
    Kaj wom to robiom kółka do kary,
    Maszyna sztopła! Kufry śleciały
    I każdy latoł jak pogupiały.

    To jakiś ciućmok i łajza!
    Ciupnął i ślimtoł sygnal na glajzach.
    Mog iść do haźla abo do lasa,
    Niy pokazywać tego mamlasa!
    Potym mu ale do szmot nakopali,
    Maszyna ruszyła, cug jechoł dali.
    Bez pola, lasy, góry, tunele,
    Dar za sobom samym te duperele
    Aż się zagrzoły te biydne glajzy,
    Maszyna sztopła i koniec jazdy.

    Alessandro Amenta
    doktorant polonistyki
    Uniwersytet La Sapienza w Rzymie

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty