Las

Poranny las powala na glebe.
Niziutkie słonko igra refleksami w poszyciu, łzawi jeszcze snem prawe oko (to od wschodu, a mawiała pewna ospowata kucharka od Makuszyńskiego - "oka prawa radość dawa, oka lewa łzę wylewa")
W przekarczowanym brzeźniaku znajduję opuszczone koczowisko nurków, niby nic - sznur z ciuchami uznanymi ze niewarte zabrania, stosy śmieci, jakieś palenisko, dziurawe garnki i wśród nich coś co głęboko zapada mi w mózg - zabawki!
Wielka żółta kopara na baterie, kejbordzik z muppetami, samochodzik F-1, piłka i kilkanaście pluszaków (małe kaczuszki, biały miś, słoń bez trąby ..) ułożonych w porządny stosik.
Nurek-dziecko, nurek-ojciec, nurek-matka czy nurek-bezdzietny????? Czyja ręka je zbierała? I czyje serce cieszyły te zabawki?
A może rozkrwawiały?
...
W "dużym" lesie pusto i urokliwie, nazbierałem niespełna pół woreczka (jak mawiają krakusy)
Podgrzybki, zajączki, trzy purchaweczki dla aromatu i gigantyczny borowik - wszyscy zdrowi ..
Pół woreczka tylko bo oko łzawiło ..
Duszą się w masełku z cebulką, będzie spory rondelek.