Nightmare on Kazury Street, part 2

Nie śniłem koszmarów od dawna.
Sen był tak doskonały że obudziłem się rano w absolutnym przekonaniu, że to zdarzyło się naprawdę.
Otóż obudziły mnie w nocy jakieś dziwne hałasy od scurów.
Zapalam światło, Psychola ma potwornie opuchnięty i zakrwawiony łebek od linii oczu aż po szyję, ledwo otwarte szparki ślipków, leży na boku i ciężko oddycha ...
Wkładam rękę do klatki i odwracam ją przodem, oglądam, wygląda paskudnie jakby zdychała.
Zamykam klatkę i kładę się spać w olbrzymim poczuciu winy że nic nie robię, że jej nie ratuję, że nie dzwonię do Gang po pomoc, że nie lecę na nocny dyżur wet.
Budzę się rano z potwornym moralniakiem, pędzę do klatki spodziewając się zimnego trupka.
Psychola w najlepszej formie, gładziutka, czyściutka i ruchliwa gapi sie na mnie zdziwionym spojrzeniem - ufff, chwała Bogu!