Madonna Głogowska

motto:
/1945, gdzieś na Ziemiach Odzyskanych/
"Ciężkie czasy!" - wyksztusił radziecki
żołnierz znosząc zegar z ratuszowej wieży

MADONNA Cranacha odnaleziona w magazynach Puszkinowkiego Muzeum - niech żyje Internet!
A było to tak:
Dawno dawno temu (czyli koniec lat 70-tych) w odległej Galaktyce (a więc na Dolnym Śląsku) zbłądziliśmy auto-stopem do Głogowa, spaliśmy pod mostem na Odrze, obejrzeliśmy pieczołowicie odrestaurowane ruiny piastowskiego zamku i juz mieliśmy wieczorkiem wypadać na szose gdy uwagę naszą przykuła smukła wieża kościelna, pytamy co to?, autochtoni że to Głogowska Kolegiata, walimy ...
Wielkie gmaszysko stoi w ruinie, wejścia zaspawane na głucho, wszystkie otwory do wysokości pierwszego piętra zakratowane, wszędzie chaszcze, krzaczory i pokrzywy ...
Obleźlim naokoło i udało nam się po śladach miejscowych pijaczków odkryć wejscie do środka, poprowadziła nas wydeptana ścieżka obficie upstrzona butelkowym szkłem, kozioł z desek i ziejąca czernią dziura w murze, wchodzimy a tam ....
Inny świat! - tajemniczy, chłodny półmrok, zerwane dachy bocznych naw, zawalone ołtarze i kruchty, wszędzie ślady pijackich libacji, z nagrobkowych płyt obficie opisanych szwabskim gotykiem ironicznie uśmiechają sie twarze sprzed wieków, twarze z obtrąconymi nosami i zaklejonymi petami oczami, samosiejki rozpychają szpary w kaflach posadzki, wleżliśmy na wieżę walącymi się schodami i tam na górze mając przed oczyma panoramę Głogowa, czując kołaczące z wysiłku i emocji serce nie po raz pierwszy pomyślałem - "CÓŚ MI TU KURWA NIE GRA !!"