W.P.N. part two

(12)...żegnani przez łabędzią rodzinkę chyłkiem przemykamy pod mostkiem z Wigier na Okrągłe olewając zakazy tablic - achtung, verbotten, entrance forbidden...
(13)...panicznie szukam w pamięci wylotu kanałka na Długie, wszystko zarośnięte trzciną, jeeest!
(14)...grążele, grzybienie, ryby śmigają, gdzieś hen sroka drze pysk i puka dziecioł, wąsko, muliście, fantastyczna scenografia wymytych karp, pni i korzeni, powoli, powoli, wiosło za wiosłem, żeby nic nie drgnęło...
(15)...za kanałkiem RAJ, jest tylko dwoje ludzi na całym świecie - mjr Adam i Ona-Ewa, Bóg uśmiecha się do nas z nieba, Szatan śpi...
(16)...płyniemy tuż przy brzegu, w plątaninie pni i gałęzi, płytko, zrywają sie setki kormoranów, fiuuu, fiuuu, lecą na suche drzewa na drugą stronę jeziora...
(17)...popatrz pan, taki kormoran - niby śmieszny czarny gość, szyja w S, kacze łapy, żółty ryj a jak się zerwie do lotu, gdy rozwinie z szumem długie ostre skrzydła - dłonie same chcą klaskać...
(18)... setki kormoranów srają jak ... jak setki kormoranów (albo i lepiej), przybrzeże całe białe - pnie, krzaki, płycizny, może za następne ćwierćwiecze będą tu kopać kormoguano?
(19)...sitowiowy atol, słoneczko, piach, seledyn płycizny kontrastuje z turkusowym szmaragdem pełnego jeziora, noga na burcie, cudowna półnaga Ona baraszkuje w wodzie, boję się głębiej odetchnąć - Boże, kocham ją...
(20)...cyranki, gigantyczny kleń i pajęcze przedszkole na drgającej zarosionej sieci...
(21)...jeszcze kanałek z Długiego na Muliczne - małe, regularne, krystaliczne jeziorko o wodzie czarnej jak smoła - to tu przed laty przypływaliśmy nurkować, strzelać ryby i wybierać je chłopom z więcierzy...
(22)...wiatr, chmury, kropi, chodu do domu...
(23)...ulewa złapała nas przed kanałkiem na Wigry, krople dziurawią wodę, pod mostkiem bezpiecznie i sucho, leniwy nurt, wielkie kamienie, uklejki skubią w łydki, Ona na klęczkach myje głowę, bąbelki unoszone z prądem, długie ciemne włosy rozsypane w wodzie, jest śliczna...
(24)... bezgłośnie płaczę, dzięki Ci Panie - za Raj, za Oną, za majora...
(25)...słońce, już po burzy, serowe drożdżówki do spóły z łabędziami, biorą łapczywie z ręki, nawet te ciemne młode, stary syczy i straszy...
(26)... chyba nie splamiliśmy Raju - wrócić tu!!!