pisanie

tak strasznie brak mi 'wścieklizny pisarskiej' - onegdaj (gdy byłem nieszczęśliwy) słowa skakały w mózgu jak koniki polne po łące, pisałem wszędzie, w autobusie, w kiblu i w pracy, zdania unosiły mnie gdzieś hen niby dłonie Kaszpirowskiego - 'adin, dwa, tri ...'
a teraz (gdy jestem najszczęśliwszym majorem świata) tak bardzo chcę a tak rzadko mogę ... - z dedykacją dla Onej w Kubusiowym 'Wildernessie' bujam się już piąty dzień
czy to tak będzie z seksem na starość?