DZIEWICE ZE SZKIELETCZYZNY

Wracam gdzieś z Polski, kombiakiem, z Perym na pace.
Za Kielcami dwie młodziutkie panienki machają "na stopa" - takich okazji się nie przepuszcza, staję, do Warszawy?, OK.
Pakują się na tylne siedzenie, zagadują, śmieją się, dowcipkujemy.
Zapada zmierzch.
Myślę - trzeba jeszcze odeszczać psa, póki nie jest całkiem ciemno.
A było wtedy dość niebezpiecznie, ciągle się słyszało o ruskich reketierach, jeździłem z rewolwerem na drzwiach.
I coś mnie podkusiło, kawałów mi się zachciało!
Zagaduję - "A nie boicie się tak same, teraz tyle przemocy, napadną was kiedy i zgwałcą?"
"Gdzie tam, już dwa lata jeździmy i nic"
Ja wam dam nic, dziewice ze Szkieletczyzny !
Ujechałem jeszcze kawałek i skręcam w las.
Śmichy, chichy coś z tyłu ucichły.
Staję w tunelu drzew.
Odwracam się, podsuwam im pod nosy lufę 38-emki - "Dobra misiaczki, koniec żartów, wyskakiwać z majtek"
Głowy nie dam ale się chyba trochę posikały.
Wytrzymałem tej ciszy ze trzy sekundy, wreszcie mówię - "OK., to był tylko próbny alarm, tak naprawdę stanęliśmy odsikać psa".
Słychać było kamienie spadające im z serc.
I wiesz co mi powiedziały w Warszawie?
Że dziękują i że czegoś się nauczyły.
Ale umówić się żadna nie chciała.
Czemu?
Wiem, wiem - dowcip był GŁUPI !!