Mielone SPECIAL dla niejadków, wybrzydków i tym podobnych zboków

W dzieciństwie, nawet mnie ciągle głodnego, wkurzały mielone - tłuste, wieprzowe, wielkie, mdłe, miękko-bagienne wewnątrz, z rozmiękłą, nikłą panierką ...
Do dzieła więc.

Potrzeba nam:
* pól kilo mielonego wołowo-wieprzowego
* pół kilo mielonego indyczego
* 2 spore cebule
* uschłe na wiór grahamki
* 2 jaja
* czosnkowy ząb
* mleko
* ostra mielona papryka
* słodka mielona papryka
* ziarno sezamu
* olej
* natka pietruszki
* sól, pieprz

Tajemnica polega na wielkości, konsystencji, smażeniu i panierce ...

Trzemy grubo suche grahamki, dodajemy drugie tyle sezamu i na litr tej panierki sypiemy łychę słodkiej i troszkę mniej (wedle pikantnych preferencji) ostrej papryki, mieszamy przed każdym użyciem bo się autosegreguje.

W mleku moczymy dwie następne grahamki, odciskamy (nie do przesady) i dodajemy do michy gdzie już czeka doprawione mięsko, wbite jaja, wyciśnięty czosnek i posiekane w drobną kostkę cebule, miesimy dokładnie.
Konsystencja musi być dość luźnawa (tu gra rolę niedokładne odciśnięcie bułki) i śliska bo wołowinka i indyk są dość suche a jeszcze jaja ścisną ..

Zwilżonymi zimną wodą spracowanymi dłońmi formujemy MAŁE (ϕmax≤1¾'), nie za płaskie kotleciki i obtaczamy w przygotowanej panierce. Dowcip polega na tym, że w mniejszych kotletach większy jest udział chrupiącej 'skórki'.

Smażymy w płytkim oleju na sporym ogniu ale uważnie bo sezam łatwo się pali, małe kotleciki dość szybko dochodzą w środku.

Prosto z patelni do okraszonego posmażeniowym tłuszczem pióra* i koniecznie w towarzystwie małych, jędrnych kiszeniaków z bazarowej beki.

Natka do wnętrza kotletów opcjonalnie, na kartofelki obowiązkowo.

Lufa zmrożonej siwuchy dla pań opcjonalnie, dla panów obowiązkowo. Olé!

* ziemniaki purée